کینه

تو زندگی ما آدم های زیادی میان و میرند.

انسان هایی که برای ان ها "از خود گذشتگی" میکنیم! بارها!

انسان هایی که اون ها رو به خودمون اولویت میدم!

حتی نسبت به عزیزترین هایمان!

عده ای از این جماعت رو شاید از دست بدیم. نا خواسته و ناگوار

و شاید عده ای رو کنار بگذاریم

مطمئنا" تو زندگی همه ما ، مار های خوش خط و خال،دوستان گربه صفت و بد ذات وجود داشته.

حداقل تو زندگی من زیاد بوده ..!

شاید دلیلش دست رفاقت دادن با همه و کمرنگ کردن منطق در رفاقت بوده باشه

ولی هر چه که بود، باعث شد هر کدوم از این افراد تیکه ای از روحم رو بکنند و چند قدم جلوتر بندازند!

هر کردوم از این افراد کثیف من رو یک درجه به حد تحملم نزدیکتر کردند! هر کدام به نسبت سهم خودشان !!

نمیدونم در مورد این افراد چی بگم یا اینکه بهتره بگم نمیتونم حسم رو نسبت به این ادم ها بیان کنم! هیچ ***** که لایق این افراد باشه هم وجود نداره تا نوشته بشه!

به این حرف که دنیا دار مکافات و هر کسی که بزنه میخوره و دیگر ****** ها اعتقادی ندارم!

اگر کسی به دیگری ضربه ای میزنه و بعد همان ضربه رو بی مقدمه و بدتر میخوره، دلیل دار مکافات بودن نیست! دلیلش ذات پلید و گ* اون فرده! همه انسان های بد ذات و نامرد ؛ از بالاترین و مادر ج.... ترین این افراد تا پیش و پا افتاده و افراد دروغ گو، همه یک روزی حداقل یک بار توی زندگی کار دست خودشون میدند و بلایی سرشون میاد! این نه تقدیره  نفرین نه دست غیب! طبیعیت ذات پلیده!

من اینقدر بدبخت و کودن نیستم تقاص عمل افراد و پاک کردن حسابم رو با دیگران به دست غیر بسپرم! یا خودم انتقامم رو میگیرم و کینه ام رو تخلیه میکنم و یا این کینه رو نگه میدارم و میگم:

روزی خواهد مرد!

چه زودتر ، و یا دیرتر از من!